Om officieel veilig te zijn in dit seizoen had Quintus nog één punt nodig uit de laatste twee wedstrijden. De eerste kans daarvoor was deze uitwedstrijd tegen Duno van oude bekende Kenneth Lamens. Duno, nog volop in de race voor promotie, kon de punten dus ook hard gebruiken.
De eerste helft golfde het spel heen en weer waar Duno vaak voor de lange bal koos en Quintus via Sean en Stijn dreigend was. De echte kansen waren echter schaars tot de laatste tien minuten van de eerste helft. Sean kreeg na een goede actie een unieke kans om de 0-1 binnen te schieten maar de bal werd van de lijn gehaald. Niet veel later was het wel raak voor de Heulenaren. Nu een actie van Stijn waarbij de bal uiteindelijk voor de voeten van Rob kwam die keihard hard binnenschoot: 0-1 in de 43e minuut. Hierna kreeg Quintus nog één kans maar ook Dahley redde knap op een Haagse inzet: ruststand 0-1.
In de tweede helft probeerde de thuisploeg Quintus onder druk te zetten met de lange bal maar de paar keer dat ze echt gevaarlijk werden stond Dahley op zijn plek.
Quintus kwam er keer op keer gevaarlijk uit en nadat de keeper van Duno met zijn vingertoppen de 0-2 van Stijn voorkwam was het dezelfde Stijn die in de 63e minuut voor een vreugde-explosie zorgde bij iedereen met een Quintus hart. Wederom een prima actie en nu wel afgerond 0-2.
Duno probeerde het nog wel, maar zonder iemand bij Quintus tekort willen doen (want iedereen knokte voor dit resultaat) waren Max en Dahley een ware rots in de branding en een genot om naar te kijken.
In de laatste minuut viel toch nog de aansluitingstreffer 1-2 maar verder kwam Duno niet. De met gele kaarten strooiende scheidsrechter (4 om 5 waarvan twee voor Dean) maakte na zeven minuten een einde aan dit enerverende duel. Eindstand 1-2.
Een prima resultaat voor de Heulenaren die zich daarmee op eigen kracht veilig speelden waardoor we volgende week op waardige wijze het seizoen af kunnen sluiten thuis tegen HPSV.
Marcel Vis,
voorzitter vv Quintus