Na de winst van vorige week moest er nu tegen de nummer 5 van de ranglijst aangetreden worden.
Ook nu moest er weer gepuzzeld worden door de trainers om een elftal op te stellen en dat was zeker het eerste kwartier ook goed te zien.
Quintus oogde onwennig en had het lastig tegen een fel Vredenburch en nadat de gastheren al twee grote kansen onbenut hadden gelaten was een afstandsschot na een kwartiertje Dahley te machtig: 1-0.
Quintus had vlak voor dat doelpunt op voorsprong kunnen komen maar de vrije trap van Sean eindigde op de lat. Dit was eigenlijk ook de enige echte kans van de Heulenaren in de eerste helft. Quintus kwam er wel iets beter in maar bleef moeilijk in balbezit en na een half uur viel uit een kluts de 2-0, wat tevens de ruststand was.
De tweede helft begon Quintus stormachtig en na een aantal mogelijkheden gemist te hebben was het Dylan die na een kwartier de aansluitingstreffer binnen schoot: 2-1.
Met hartverwarmende inzet probeerde het gehavende elftal uit De Heul toch nog een resultaat te halen en op basis van de tweede helft had een punt ook wel verdiend geweest, maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat we ondanks alle inzet niet echt tot kansen konden komen en als Sean er een aantal keer langs kwam zorgde de befaamde noodrem dat ook deze pogingen in de kiem gesmoord werden.
Na 7 minuten blessuretijd vond de prima fluitende scheidsrechter het genoeg en moesten de Heulenaren huiswaarts met een 2-1 nederlaag.
De eerste periode zit erop (gewonnen door P.G.S. Vogel) en was teleurstellend voor de Heulse brigade.
Er zijn echter nog twee periodes te verdelen dus er hoeft nog niet gewanhoopt te worden.
Op BMT na vond ik ons niet minder dan de tegenstanders die we gehad hebben. De vele blessures maken het natuurlijk ook niet makkelijker, maar de ranglijst liegt niet. Gelukkig is er nog genoeg om voor te spelen.
Volgende week komt Semper Altius naar de Heul.
Marcel Vis,
voorzitter vv Quintus